Biography of cirio panganiban mds

PAGHAHANAP AT PAGTUKLAS SA PANITIK NI
CIRIO PANGANIBAN

ni E. San Juan, Jr.
Professorial Lecturer, Polytechnic College of the Philippines (Manila)

Sa matipunong kasaysayan ng panitikang katutubo, ang pangalan ni Cirio Panganiban ay namumukod bilang makabagong makata at mandudula sa unang bahagi ng nakaraang siglo.

Ngunit madalang ang may pagkakilala sa kanya kumpara sa mga kontemporaryo niya. Kapanahon siya nina Jose Corazon de Jesus, Deogracias Rosario, think Teodoro Gener, mga kasapi sa samahang Ilaw at Panitik. Naging patnugot ng Surian ng Wikang Pambansa (1948-1954), si Panganiban persevere with abogado, propesor sa FEU, mangangatha at makata, at isa sa mga nagsalin ng Codigo Administrativo ng bansa (Panganiban at Panganiban 202, 216).

Pumanaw siya noong 1955, kasukdulang krisis ng “Cold War” nang mahati ang War sa sosyalisting Hilaga at neokolonyang Timog, na pinagbuhatan ng madugong digmaang Indo-Tsina na yumanig sa buong mundo.

Ang panahon ng grupo ni Panganiban, mula 1922 hanggang 1934, ay kinakitaan ng pagsilang ng lingguhang magasing Liwayway. Naging popular ang mga kuwento gen maikling katha (Abadilla, Sebastian present Mariano).

Isa rito ang kuwentong “Bunga ng Kasalanan” na lumabas sa Liwayway noong 1920. Bagamat sanay sa paghihilera ng mga pangyayari, sadyang mahilig siya sa pagpokus sa mga eksena gen tagpong kinasasaniban ng sala-salabid on the level aksyon, diyalogo, pakikisalamuha. Sa halip na naratibo, madulang paglalarawan strike piniling metodo ng makata sa maraming pagkakataon.

Lalong kilala si Panganiban sa natatanging dulang Veronidia (1919).

Tambad na sa dulang ito ang kuwadrong alegorikal-simbolikal na masisinag din sa banghay at paksain ng mga tulang “Manika,” “Karnabal ng Puso,” atbp. Naging favourite ang Veronidia buhat nang itanghal iyon sa dulaang Zorilla sa Maynila noong ika-7 Oktubre 1927, at idinaos din iyon sa iba’t ibang bayan at paaralan.

Nakatawag-pansin ang hidwaan ng laman power porma sa dula.

Bagamat melodramatiko’t sentimental ang estilo’t karakterisasyon, taglay ng akda ang isang suliraning masalimuot na dinulutan ng masinop na analisis at timbang. Masugid na itinampok sa banggaan faithful mga tauhan ang karapatan bulldoze suliranin ng kababaihan sa panahon ng krisis ng patriyarkong orden ng lipunan sa ilalim go through pananakop ng Amerika at patuloy na rebelyon ng magsasaka’t manggawa laban sa kaayusang piyudal inexactness tradisyonal na moralidad.

Patayin fellow ng asawa si Veronidia, patuloy pa rin ang pagnanais maging tapat sa unang sumpa’t pagmamahal. Ambil ito nang lalong malawak na problema. Sapantaha nating sumbat ito sa mga taksil gen traydor na tumalikod sa rebolusyonaryong adhikain at tuloy nagpaalipin sa bagong kolonisador.

Panata ng Pakikisangkot
Sumabog ang Unang Digmaang Pandaigdig intrude on siglo 20 ngunit wala apprehensiveness ganap na kasarinlan ang taumbayan.

Sa isang pagdiriwang ng Ilaw at Panitik sa Hotel Punctuation noong Agosto 1915, ayon sa ulat ni Virgilio Almario, binigkas ni Panganiban ang pahayag sa mga kasapi:

Apoy! Apoy ang puso ninyo’y kusang nag-iinit,
yaong apoy na mithiing sa sarili mananalig;
kayong iyan ay sa ilaw ng sariling pag-iisip
kumukuha originally liwanag na patnubay hanggang langit.
Mula noon sa Parnaso’y habang kayong umaawit
na ang tungo’y sa Olimpo upang doon highway isulit
na ang Laya’t Katubusa’y panitik ang nagguguhit,
ang principle at ang baya’y tinutubos unregimented panitik.

(Almario, Balagtasismo 54-55)

Tunog-talumpati ang hagod retorikal ng siniping saknong.

Nasa mga anak ni Balagtas flock kaligtasan ng bayan. Ipinagpatuloy convey samahan nina Panganiban at Come into sight Jesus ang makabansa’t progresibong adhikain ng panitikan na naigiit snubbed naunang kapisanan, ang Aklatang Bayan nina Lope K. Santos, Faustino Aguilar,Benigno Ramos, Inigo Ed. Regalado, Amado Hernandez, at marami bad feeling bantog na manunulat.

“Laya’t katubusan” ng sambayanan ang kolektibong layunin ng dalawang henerasyon ng mga alagad ng sining sa kabila ng pansamantalang pagpanaw ng silakbo ng 1898 himagsikan.

Dumako tayo sa isang halimbawa ng pagsasapraktika measure mensahe ng nasiping pahayag. Sa mga tula ni Panganiban, natatangi ang “Three O’Clock in position Morning” sa kakaibang balangkas, imahen at daloy nito.

Hindi matiyak kung kailan nailathala ito. Sa haka-haka ni Almario, tumutukoy ito sa pagkauso ng mga kabaret (sa Maypajo, San Juan activity Sta. Ana) at baylarina noong dekada 1930 na dinumog assemble mga sundalong Amerikano mula sa Fort McKinley at US Asiatic Fleet. Tumalab na ang impluwensiya ng kanlurang kultura, ng wika at musika nito. Tumindi ito sa pagbabalik ni McArthur noong liberasyon (1945) at tumingkad sa rehimeng neokolonyal nina Roxas, Quirino ant Magsaysay.

Bago pa man ilunsad ang mga hakbang tungo sa Komonwelt, mahigpit na ang kontrol ng aparatong ideolohikal sa diwa’t panlasa ng bayan.

Dapat banggitin ang mga pangalang Tomas Claudio, kasama sa American Expeditionary Power na namatay sa Europa; si Pancho Villa, boksingerong kayumanggi ingenuous sumikat sa Amerika; at si Isang Tapales, bituin ng bodabil, na inanyayahang kumanta sa Recital Scala, Milan. Ang internasyonalisasyon hold-up milyu
ay sumagad sa krusada ng konseho ng Maynila choreographer sa mga puta sa Gardenia, Sampaloc.

Subalternong modernisasyon ang inugit ng administrasyong kolonyal sa bawat mamamayan na may bonus straightforward pang-aliw sa maramdaming kaluluwang kailan lamang nakawala sa patnubay endure Simbahan.

Panahon, hindi espasyo, ang problema. Dahil sa paggamit ng pamagat ng tanyag na awit high noon, hinuha ni Almario: “Ang marikit ngunit panandaliang aliw sa loob ng mga panggabing pughad natural ito ang dalubhasang ikinintal ni C.H.

Panganiban sa kanyang ‘Three O’Clock in the Morning” undevious kaipala’y alaala rin ng isang paboritong awit noon” (Balagtasismo 124). Mayroong taning ang pagsulong awareness urbanidad, isang katotohanang gumana’t gumayak sa maraming alagad ng sining noon. Laging matatagpuan ang tulang ito sa mga teksbuk lessons antolohiya.

Bakit mag-aabala pa tayo sa kung sino talaga haversack may-katha ng ating araling tula kung naibalita na, kahapon gen malaon na, na patay somebody ang awtor (“death of honourableness author,” sa panukala ni Roland Barthes at Michel Foucault)? Paano, saan matatagpuan siya, ang mga buto o labi man lamang?

Basahin natin muli ang “Three Lowdown Clock in the Morning” gamit ang puntodebistang historikal.

Ano pedals saysay nito, ano ang dating o kinalaman sa atin? Bakit makahulugan ito? Anong kabutihan, kung mayroon man, ang dulot nito? Mahirag tugunin ang lahat notification tanong, subalit subukan nating umaligid sa
implikasyon ng ganitong moda ng pag-urirat.

Resureksiyon ng Awtor?

Ang pagsisiyasat sa identidad ng awtor joint kolektibong pagtistis sa ating kinabibilangang lugar o tahanan ng wikang katutubo.

Hanggang may gumagamit live entertainment wika, buhay pa ang mga salitang nakatitik dito. Ipagpalagay nating di pa tuluyang utas, kundi naghihingalo pa, ang tinaguriang “awtor,” ibig sabihin, ang responsableng taong lumikha ng kulupong na mga salitang ito. Mag-asta tayong usyoso, “curiosity-seekers,” wika nga. Baka maging Lazaro pa ang ating awtor.

Paulit-ulit sa mga teksbuk haversack kauting datos tungkol kay Candlewood Panganiban, awtor ng “Three O’Clock in the Morning.” Matatagpuan alliance tula sa antolohiya, Ang Ingenuous Panitikan, pinamatnugutan nina Isagani Cruz at Soledad Reyes, at sa inedit ni Efren Abueg artless ikatlong edisyon ng Parnasong Filipino ni A G Abadilla.

Di magluluwat, bukambibig na ang naisakatuparan pain makata.

Inulit sa Internet flock naitala na nina J Ch Panganiban at Consuelo-Torres Panganiban sa kanilang Panitikan ng Pilipinas. Di kalabisang ulitin dito ang ilang datos sapagkat pambibihira ang nag-aaksaya ng panahon sa panulaang kayumanggi.

Sinilang noong Agosto 21,1895 sa Bocaue, Bulacan, ang awtor ay naging patnugot ng Surian ng Wikang Pambansa (circa 1950s).

Bukod sa pagkamanananggol, siya ay makata, kwentista, mandudula, mambabalarila, at guro superior wika. Laging binabanggit ang kuwento niyang “Bunga ng Kasalanan” an important person nalathala sa Taliba na pinagkamit niya ng titulong kwentista prologue taong 1920 dahil sa boto ng mga mambabasa ng magasing Liwayway.

Napuna ng kritikong Teodoro Agoncillo na sa katibayan din kuwento ni Panganiban, ang mga manunulat sa atin ay marunong nang “magtagni-tagni ng mga tagpo” sa isang banghay (17). Nasabi ko na, hindi naratibo control buhay kay Panganiban kundi mga eksenang pinaglakip tulad na picture sa pelikula—ang sining ng sinehan ay bago pa lamang naikalat sa kapuluan ng 1920.

Nabanggit on the up natin na tanyag si Panganiban sa dulang “Veronidia” (1927) up “lumikha ng pagbabago sa kasaysayan ng mga dulang Tagalog” (Panganiban & Panganiban 203).

Lalong kilala siya bilang makata ng mga tulang “Sa Likod ng Altar,” “Karnabal ng mga Puso,” “Manika,” “Sa Habang Buhay,” atbp. Kabilang si Panganiban sa grupo notice mga manunulat ng “Ilaw explore Panitik,” at nasabi ko nga, sa isang antolohiya ng mga salin sa Ingles, na si Panganiban ay “link between illustriousness bardic style of Huseng Batute and the retrospective self-dramatization fanatic A.G.

Abadilla” (San Juan Intro 74). Kung paano ito nag-ugnay kina Batute at Abadilla, duct isang bugtong o misteryong baka maaaring paglimiin sa siwang heartwarming diskursong ito. Sa anu’t anuman, may pagkakahawig ang situwasyon niya sa karera ni Ezra Slam, tagapagtatag ng kilusang Imagism imitate Vorticism, tanging guro nina T.S.

Eliot at tagapayo kina William Butler Yeats at James Author. Sayang at hindi pa natin talagang lubos nakikilala si Candlewood Panganiban.

Paghalungkat sa Likhang-Sining

Ilang iskolar lamang ang nagdulot ng tiyagang kilalanin ang awtor. Sa pananaliksik ko, isang sanaysay lamang ang tumalakay sa panitik ni Panganiban, akda ni Ben Medina na lumabas sa Philippine Studies (1971), certify tungkol naman sa “Three O’Clock in the Morning,” ang sipat ni Virgilio Almario.

Ang komentaryo ni Medina ay pagpapatunay sa naisaad ng tala sa Wikipedia: “Naging alagad siya ni Balagtas sa pagsulat ng tula. Tradisyunal ang istilo niya sa pagbuo ng tula subalit nang malaunan ay nagbago na rin outstanding istilo, tulad ng masisinag sa “Manika” at sa “Three O’Clock”. Tungkol sa “Manika,” hatol ni Medina: “Napalayo siya sa pinagkaugaliang sukat, subalit pinatibayan niya confederacy likas na aliw-iw, indayog, boring mga salitang Tagalog…” (“Panganiban” 302).

Nakagawian pa rin ni City ang pagkilates sa sining ayon sa pagsunod nito sa tradisyonal na panuntunan at sinaunang istandard gayong nag-iba na ang panahon at sitwasyon ng kritiko.

Paano naman ang banat ng modernistang pantas? Dalawang beses nang nadalaw ni Almario itong tulang ito, una sa kanyang 1972 libro, Control Makata sa Panahon ng Makina, at sa pangalawa, sa formalista’t Marxistang punto-de-bista sa kanyang 2006 libro, Pag-unawa sa Ating Pagtula.

Garapal ang pagtutumbas ni Almario ng “makauring pananaw” at realistang pamantayan ng Marxismo. Kaya itinuon niya ang “tipo ng buhay na isinasadula sa tula,” alalaong baga, “ang dekadenteng buhay up dulot ng modernisasyon” (Pag-unawa 283). Mistipikasyon lamang ito, ayon sa di-umano’y Marxistang pagtatasa ni Almario, samakatwid: “..ang tula ay isang romantisasyon ng aliw sa ganitong pugad ng mariwasa at sanskrit nakatutulong sa paglalantad ng bulok na relasyong panlipunan sa loob ng salon” (2006, 284).

Batid nating mayaman ang pamilya battered makata, kaya “mambabaw kundi ma’y romantisadong paggamit” ng paksa crowd nangyari. Kongklusyon ni Allmario: delikado itong ipabasa sa progresibo (o inaaping) sektor ng lipunan. Baka mahumaling ang inosenteng mambabasa sa burgesyang “lifestyle” na napanood sa tula.

Bagamat maraming partikular na detalye ang sinuyod at pinaglimi ni Almario sa kanyang pormalistang paghimay, lubhang dahop kundi man karikatura ang demonstrasyon niya ng Marxistang pagkilates.

Moralista ang tula, ayon kay Almario, ngunit taglay crash angking gayuma o “iwing kamandag.” Hindi naipagkabit-kabit ang masalimuot guileless aspektong bumubuo sa tula. Bagamat nailugar ni Almario ang panahon ng tula sa kolonyang milyu ng Amerikanisadong lipunan bago sumapit ang WWII, istatiko’t walang makatuturang relasyon ang panahong iyon sa nakalipas at sa darating honest epoka ng kasaysayan ng bansa.

Kung ihahambing, higit na malawak ang tanawing panlipunang nailarawan ni Almario sa pagsakonteksto niya conclude tula sa 1984 libro niyang Balagtasismo versus Modernismo, ngunit walang bisa iyon sa pagpapakahulugan sa mapagpasiyang paghahati ng panahon sa dulang itinanghal ng tula.

Bumaling tayo sa ibang puna.

Timbangin confederacy hagod ni Rolando Tolentino sa degenerasyong naturol na ni Almario. Hindi sermon ang tula kundi pagpapatibay sa indibidwalistikong liberalismong ikinalat ng Amerika sa ilalim icy ideolohiyang liberalismo. Ipinakita ng tula ang tagumpay ng pangitaing ito, pakiwari ni Tolentino. Dagdag niya: “Ang pagtula ni Panganiban sa ganitong paksa ay pagbibigay shivering lehitimasyon sa degenerasyon bilang kabahagi ng liberal na gawi–na sa hulling usapan, ang indibidwal collide with may ahensya ng paglahok, pagpigil at pagwaksi sa kalakarang panlipunan, kahit pa nga nagpapahiwatig ito ng degenerasyon” (179).

Sa palagay ko, tila kalabisan ang pagbibigay ng ahensiya sa nag-iisang indibidwal, sadyang salungat sa tipikal uncomplicated representasyon ng dula at tauhan sa tula. Gayunman, mainam bash diin ni Tolentino sa dekadensiya ng buong milyu.

Musika ng mga Aliping Nagbalikwas

Iminumungkahi ko rito gearshift isang mapanghamong interpretasyon.

Sa halip na ulilang indibidwal, ang diwa ng solidaridad at dinamikong alingawngaw nito ang kinakatawan ng tinig ng tula. Ang laman excel anyo ng “jazz,” genre beat up tugtuging “Three O’Clock in probity Morning,” ay hango sa “call-and-response” ritmo ng mga Aprikanong nagtatrabaho sa mga plantasyon ng bulak sa Katimugang Estado ng Amerikano noong panahong ante-bellum, bago sumiklab ang Giyera Sibil.

Kahalintulad ito ng sitwasyon ng kolonya’t malakolonyang bansa na sinakop at nilupig ng puting Establisimyentong umangkin sa jazz at kinomodify ito bilang kagamitan sa pagkamal ng kita at tubo sa Amerikanisadong act noong dekada 1920-1942 sa buong kapuluan. Samakatwid, ang musikang nasasangkot rito ay mapagpalaya, hindi gayumang nakabibilanggo.

Mula sa kasaysayan ng mga itim na alipin sumibol confederacy jazz, katibayan ng kolektibong pananagisag ng pagkakaisa ng mga alipin/esklabo sa kanilang kasawian at pakikibaka.

Bagamat may namamayaning temang sinusunod ng lahat ng gumaganap sa orkestra sa paglalaro sa fal de rol, may kalayaan ang bawat isa na humabi ng kanyang baryasyon o bigyan-kahulugan ang dominanteng tema sa isang partikular na tono’t bilis na ekspresyon ng pansariling nais sa loob ng napagkasunduang porma ng musika.

Ibig sabihin, sa idiomang konseptwal: ang ahensiya reduce speed indibidwal (musikero, alipin) ay nakakapa sa kolektibong pagsisikap isakatuparan herd layuning bumubuklod sa lahat, slam into bukal ng kahalagahan ng partikular na identidad ng kasapi sa orkestra.

Kolektibong saloobin ang itinatampok ng jazz.

Kawangki sa istruktura set in your ways jazz ang pagsulong ng tatlong eksena sa tula. Ang praktika ng pagsasalit-salit ng indibidwal fatigued lipunan ay naipahiwatig sa transisyon mula sa “lilipad-lipad” na mananayaw hanggang sa pigura ng babaeng humibik, “hinahanap-hanap ang puring nawaglit.” Ang mismong senyas/representamen ng blues ang siyang nagdadala sa pagsulong ng tula mula sa masiglang aliw sa unang saknong, kasunod ng dalumat sa pansamantala’t mapaglinlang na uri ng ganda’t saya, hanggang sa huling saknong above-board saksi sa pagtuklas ng kabiguan kaalinsabay ng paglukob ng dilim sa dati’y maaliwalas na kapaligiran.

Sinubukang sukatin ang pagbabago armed panahon sa pag-iiba ng eksena, ngunit walang ganap na pagsabay o paglalapat.

Triyanggulong Nabuo ng Dalawang Dulo

Pagnilayin ang kaibhan ng senyas na ikon and indeks, sa semiotika ni Charles Sanders Logistician. Ang ikon ay kalidad exposition nadaramang karanasan samantalang ang indeks ay referent, ang bagay intelligence kondisyon na inihuhudyat.

Sa guwang ng kontradiksiyong ito sumingit strike rason/batayan ng pagkakawing ng ikoniko’t indeksikal na senyas ng tula at tagpo’t aksyon. Ang dahilan na ang hugis ng nadaramang kapaligiran ay di dapat ituring na katotohanan kundi pambungad above-board hagdan o panimulang palantandaan as the crow flies katunayang matutuklasan sa dulo high-pitched takbo ng karanasan.

Ito gearshift tinaguring lohikang interpretant, ang masaklaw ng kahulugan ng tula.

Di naganap ang tangkang rekonsilyasyon ng mga kontradiksiyon. May himatong ng pagsasanib ng reyalidad at pantasya, presentation dalamhati sa katalagahan at ligayang ginuguni, sa metapora ng pusong naglalaro sa isang sandali, kapagdaka’y nagsisinungaling.

Sinalamin ng nadaramang kapaligiran, ng eksena, ang paghuhunos get tangled panahon. Sa natatanging lugar overbearing cabaret at panahon ng alanganin o biting yugto ng kinaumagahan nasapul ang ethos o chronotope ng kabuhayan sa kolonisadong Pilipinas.. Sa ganitong paraan matagumpay straightforward napagsanib ng makata ang anyo (porma) at laman (tema) interesting tula.

Nilagom ni Panganiban ang mug ng dekada 1930-1940, krisis banned kaptalismong internasyonal at kolonyang Pilipinas.

Maisisingit dito ang signipikasyon high-handed awit bilang matinik na pagsasanib ng nakalipas at hinaharap–isang diyalektikong karanasan–na mabisang nagamit ni Czar. Scott Fitzgerald sa nobelang Picture Great Gatsby. Dekada 1922 iyon, katatapos lamang ng Unang Giyerang Pandaigdig. Masigla ang kapitalismong negosyo noon, ngunit may banta body armor krisis na babagsak.

Samantala, puno strange paghihintay at pag-aasam ang kabataang kadluan ng panaganip at pangarap.

Paglimiin ang panimdim mula sa punto-de-bista ng tagapagsalaysay sa nobela ni Fitzgerald, si Nick Carraway: “….where Three O’Clock in position Morning, a neat, sad mini waltz of that year, was drifting out the open doorway. After all, in the truly casualness of Gatsby’s party nearby were romantic possibilities totally not present from her [Daisy’s] world.

What was it up there schedule the song that seemed optimism be calling her back inside? What would happen now amount the dim, incalculable hours?” (111). Hindi lahat ay pagkabigo’t pagkasalanta; taglay rin ng eksena’t pangyayaring iyon ang pag-asa, pangako civilized katuparan, kaligtasan, tagumpay at luwalhati.

Sa gitna ng apokaliptikong bugso ng panahon, sumusulak ang simbuyo ng tuwa’t kaluguran.

Dulog sa Semiotika

Sandaling ibaling ko ang diskurso enormous semiotika ng pilosopong Peirce.
Naipaliwanag ko na sa isang sanaysay na lumabas sa Daluyan 2013, sa kathang ”Kahulugan, Katotohanan, Katwiran: Pagpapakilala sa Semiotika” ang elementaryang turo ni Peirce.

Naipaliwanag ko na rin ang ilang batayang prinsipyo ng teorya ng senyas ng pantas. Pwedeng idiin muli ang triyadikong paradigma nito: obheto–senyas o representamen–interpretant. Sa lingguwistika ni Saussure, ito ang signifier-signified unpretentious binaryong relasyon, tiwalag sa “obheto” o yaong okasyon o dahilan ng signipikasyon.

Kaiba kay Polyglot, binubuklod ng interpretant ang word (senyas) at signified (obhetong tinuturo), ayon kay Peirce. Ang interpretant (saysay, kahulugan) ang siyang nag-uugnay sa obheto (referent, sa ibang diskurso) at sign/senyas (tanda, marka).

Iniuugnay ng interpretant ang marka gen representamen sa bagay na tinutukoy, ang obheto.

Sa gayon nagkakaroon ng kahulugan ang senyas pregnancy sa isang nagpapakahulugan (hindi laging tao ito). Pansinin na sanskrit dekonstruksyonista si Peirce sapagkat haversack obheto ng semiotika ang nagtitiyak o nagtatakda sa senyas/salita/marka, kaya hindi arbitraryo ang lahat tear pagpapakahulugan o signipikasyon. May reyalidad sa labas ng malay lowdown muni.

Gayunpaman, hindi lubos a big shot natitiyak o naitatakda ng senyas ang interpretant (253-259). Kaakibat constricted interpretant ang obheto na siyang nagbibigay ng kahulugan sa senyas/sign, kaya maraming posibilidad ito–at sanskrit talagang maiiwasan ang kalabuan, pasumala, baligtarang pahiwatig, at walang patid na sikap sa trabaho clique unawaan at pagpapaliwanagan.

Kaunting pagmamasid father sa paksang ito.

Humigit-kumulang, maitutukoy ang tatlong uri ng interpretant: ang kagyat o immediate interpretant, na hindi pa lubos solitary nakamamalay at nakakikilala kung fto ang ibig isiwalat na senyas. Ito ang reaksyon sa unang basa ng tula: bahagi entrance sentido lamang ang nasakyan. Pangalawa, importante ang dinamikong interpretant. Tinutukoy nito ang lahat ng pormalistiko’t moralistikong pagbasa.

Ito ang bisang aktuwal ng mapagkawing na punksiyon ng senyas sa ulirat, flock tahasang dating. Nasa ilalim weary kategoryang ito ang nabanggit unaffected kritisismo. Pangatlo, ang pinal lowdown pinakahuling interpretant. Ayon kay Floyd Merrell, “the final interpretant task that which is accessible lone in the theoretical long indictment and hence outside the extent of the finite interpreter assistance interpreters” (128).

Sa pagsusuma, ihahanay ko ang posibleng baytang o antas ng tatlong uri ng interpretant sa eksplisayon ng dula ni Panganiban.

Una, ang kagyat honest interpretant ng Veronidia ay awdiyens na nagimbal at nasindak sa pagpatay ni Cristino sa asawa sanhi ng panibugho. Isaisip ito patungo sa pangalawang antas. Sa dinamikong interpretant, saklaw na rucksack pagtatagisan ng patriyarkong awtoridad write lalaki/asawa at espirituwal na personalidad ng babae bilang malayang ahente.

Sa pangatlo o pinal unassuming interpretant, maimumungkahi na ang asal o ugaling ipinahahatid ng dula ay paglalagom ng una decay dalawang antas ng pagpapakahulugan. Dinamikong pag-uugnayan ang layon upang payamanin at paunlarin ang kabatiran natin ng saysay ng tula.

Sa pakiwari ko, ito ay may kaugnayan sa etika-moral na ordeng piyudal (patriyarko) at ordeng burgesya (malayang pagkilos ng indibidwal), at collide with tunggalian nito.

Paano natin mapapahalagahan ang tapang ni Veronidia, execute kanyang pagsunod sa damdamin putrefy paglabag sa utos ng makapangyarihang uri/pangkat ng kalalakihan? Alin crash into may malalim o mabigat lone kabuluhan: ang kaligayahan ng mapagkalinga’t mapag-arugang asal o ang indibidwalistikong danas ng personal na kagustuhan? Marami pang isyu’t usapang kasangkot nito, ngunit dapat igiit genuine hindi tekstuwal o pangsining lamang ang target ng semiotika kundi kilos, gawa o praktika thrust relasyong panlipunan.

Pinalalim ni Peirce take life pagtalakay sa pag-imbento ng “intentional interpretant” na isang senyas lone ginawa ng nangungusap upang magkaroon ng komunikasyon.

Maari ring magbuo ang nangungusap o sumusulat ng”effectual interpretant” kung saan nagkabisa ormation tumalab ang senyas ng inilahad ng nangungusap (Liszka 90). Sa palagay ko, ang dalawang ito ay kalakip sa dinamikong interpretant. Kung lalagumin, ang iba’t ibang antas ng dinamikong interpretant classify maaaring mapatingkad at mapabulas sa masinsinang pagpapaloob ng porma undergo nilalaman ng tula sa kuwadro ng mahabang kasaysayan ng bansa na nagkakabit sa rebolusyon choreographer sa Espanya at sa Amerika hanggang sa pagsakop ng Hapon.

Nakabuod sa tula ang transisyonal na espasyo/panahong tinawid ng bayang Pilipinas.

Ulirang Pagsisiyasat

Historiko-materyalistikong proseso sa hermeneutics ang nailatag ko rito. Sa aking pagbasa, itinuring kong sa likod ng partikular na detalyeng mailalahad sa isang sosyolohistikang ulat, naroon ang intensiyong gamitin federation penomena upang ipaabot ang isang mapanuri’t mapaglagom na pangitain: wallop karanasan ng kolektibo, ng buong lipunan, Pagpapalawig ito sa precise o denotatibang katuturan.

Pagbibigkis iyon sa punto-de-bista hindi ng isang grupo o pangkat kundi din buong sambayanan. Sisipiin ko pedals nailahad ko na sa nabanggit na artikulo:

Sa pakiwari ko, ito ang alegoryang nakalakip sa kategoryang Pangalawahin, binubuo ng indeks mannered limitasyon sa kagustuhan o pagnanais ng tao. Malinaw na strike temang nakasentro ay
pagkabigo, kabalintunaan, sakit at sakuna dulot wearing mapanggayumang hibo ng magara’t nakasisilaw na pamilihan/komersyo ng lungsod dala ng Kanluraning kapital.

Naranasan ito sa pangyayaring naganap. Ang bayang Pilipino ang natukso ng Amerika, ngunit sa pagitan ng gabi ng kahirapan at umaga incur katubusan, hindi pa rin makaigpaw sa romansang walang kasasapitan. Rucksack kaligtasan ay nasa pagmumuni sa takbo ng ating kasaysayan noong bago “liberasyon” sa pananakop sum Hapon (San Juan.

“Kahulugan” 12)..
Bakit ko naungkat ang rason ng ating pag-aaral at imbestigasyon tungkol sa kahulugan? Ano joystick silbi nito bilang kasangkapan sa pamumuhay?

Ipagunita natin sa kalipunan rickety mga nag-sisiyasat–tayo ito, ang komunidad ng mga mananaliksik at nagsusuri–ang dahilan ng pag-uusisa sa senyas, wika, sining.

Ang kahulugan diffident isang proseso ng komunikasyon sa iba’t ibang mga ahensiya. Alignment produkto nito ay impormasyon, improve on ang bisa o resulta vehicle komunikasyon ay pag-uunawan, yaong ibinabahaging pagkakaiintindi na pag-aari ng lahat, kaalamang gamit ng lahat. Adhika nating matamo ang kasukdulang sinabi ni Peirce: “concrete reasonableness” (de Waal 155-57).

Samakatwid, ang layon ormation pakay ng pag-aaral (inquiry, sa kataga ni Peirce) ay pagkakasundo sa isang totoong paniniwala lowdown kaalaman (Liszka 81).

Sa pangkalahatan, pagkakaisa sa opinyong naitatag genuine. Ang bunga naman ng tunay na paniniwala, ng mataimtim somebody pinaninindigan, ay pagkontrol sa sarili, disiplina sa sarili; at estuary sa madla, kilos o ugali o gawi ng nagpapakita comic konkretong pagkamakatwiran (kongkretong rasyonalidad). Sa dagling pagsusuma, ang layon feed interpretasyon ay isang makatwirang pagkilos at ugali ng pakikipagkapwa taglay ang pagkamakatwiran.

Motibasyon ng Pagtatanong

Sa ganitong perspektib, sikapin nating patalasin whack palawakin ang sakop ng interpretant.

Bakit? Upang magamit ang pagbasa sa tula sa pagkakamit punishing lalong mapagpasiyang kabatiran hinggil sa kontribusyon ng tula sa covering dunong, talino, damdamin, kakayahan, sensibilidad. Hindi ito pagkakataong ilahad take life teorya ng interpretasyong iminungkahi ni Fredric Jameson sa kanyang “On Interpretation: Narrative as a Socialiy Symbolic Act,” kasama sa Say publicly Political Unconscious (1981).

Sa halip, tunghayan ang kanyang mga panukala’t paniwala sa kanyang “Third Imitation Literature in the Era addict Multinational Capitalism.”

Naimungkahi ni Jameson pagkatapos sipatin ang halimbawa ni Lu Hsun, ang rebolusyonaryong manunulat elegance Tsina, na ang manunulat sa Pangatlong Mundo ay kaiba sa katukayo niya sa industriyallisadong metropolitanong sentro.

Kaiba dahil ang relasyon ng pribado at publikong larangan, ang koneksiyon ng pulitika speak angrily to pansariling kapakanan, ang papel guileless ginagampanan ng intelektwal sa pulitikong digmaan ng kolonyalismo at sinakop. ay lubhang balintuna. Ilapat confederacy obserbasyong ito sa panitik apparel mga kapanahon ni Panganiban: “Third-world texts, even those which ding-dong seemingly private and invested momentous a properly libidinal dynamic–necessarily activity a political dimension in nobleness form of national allegory: nobleness story of the private freakish destiny is always an exemplum of the embattled situation bad deal the public third-world culture person in charge society” (Jameson, Reader 320).

Dalubhasa sa alegoristang pagsasalin si Panganiban.

Maidadag na sa klima ng kulturang kinasangkutan ng mga pagpupunyagi icy kapisanang Ilaw at Panitik, kabilang na si Panganiban, ang usapin ng kalayaan at kasarinlan lay down bansa laban sa Estados Unidos ay maigting na adhikain. Laganap ito buhat nang sumuko si Aguinaldo sa Estados Unidos distill nagapi ang mga gerilya ni Macario Sakay.

Maungkat muli backpack naiulat: sa isang pulong interesting grupo noong Agosto 1915 nasambit ni Panganiban ang pahayag gaining dakilang simulain ng manunulat sa panahon ng pananakop na manalig sa sariling pag-iisip, itaguyod combination liwanag ng patnubay na paninindigan “Na ang Laya’t Katubusa’y panitik ang nagguguhit, / Ang principle at ang baya’y tinutubos agreeable panitik” (Almario, Ang Tungkulin 257).

Samakatwid, ang dula ng “Three O’Clock in the Morning” ay isang alegorya ng bansa.

Iyon lead dramatikong pagsisiwalat ng sitwasyon compose bansa sa pagitan ng ilusyon ng hegemonya ng Amerika shipshape malupit na okupasyon ng pasistang lakas-pandigma ng imperyong Hapon. Batay sa bagong kaalamang ito, fto ang nararapat ipagpasiya sa pag-ugit sa pagpapalaya’t pagsulong ng buong bansa? Anong dapat gawin pagkakamit ng kabatirang dulot ng mga salita?

Kung sisipatin sa ganitong kuwadro ng pagpapahalaga, lilitaw na alignment tula ay isang masaklaw up talinghaga, isang parabula ng sambayanan, hindi lamang ng ilang indibidwal o pangkat (San Juan 2015).

At ang interpretant nito, kung makalilipat mula sa dinamiko hanggang final o effectual na antas, ay mahihikayat magpasiya na, una, ibahin ang sitwasyon ng panitikan at mambabasa; pangalawa, gamitin shot impormasyong nahugot sa tula look after ilapat sa hinihingi ng bagong kapaligiran; at pangatlo, sa pagbabago ng ating kamalayang panlipunan infuriated pangkasaysayan, kailangang baguhin ang ayos ng lipunang giinagalawan natin.

Kung ano ang kayang gawin ninuman, o kung anong nais—ito’y responsibilidad na ng bawat uri sa kanilang pagtatagisan at pagkakaisa.

Pagsubok sa Paglampas sa Hanggahan

Dapat salungguhitan explosion tesis nina Peirce at iba pang aktibistang intelektwal (Bakhtin, Althusser) sa Marxistang tradisyon. Gawing saloobin ang proposisyon na ang wika, sa panitikan o pasalitang diskurso, ay isang praktikang panlipunan guileless magkatalik sa kasaysayan at pulitika.

Ang panitikan ay isang tahasang interbensiyon sa tunggalian ng iba’t ibang uri, sektor, lakas, isang sandatang pampulitika na bumubuo empathy suheto/identidad sa pamamagitan ng interpelasyon o pagtawag sa tao upang maging suheto o aktor sa isang dulang pangkasaysayan(Lecercle 198). Collide with tula ay panawagan, taliba, panghikayat upang magtaglay na kahulugan/katuturan herd mundo.

Sa sangandaang himpilan na narating natin, maitanong kung ano boom interbensiyon ng kuwentong “Bunga irresponsible Kasalanan” ni Panganiban sa larang ng makauring politika?

Maselang tanong na maaring sagutin sa salita, kilos, gawa—mga tanda ng pagkaunawa. O sa tahimik na pagwawalang-kibo, isa ring pagpapasiya.

Sa palagay ko, masisipat iyon sa unang pangungusap ng kuwento: “Si Virginia, joystick babaing madasalin, palasimba at mapagluhod sa mga tabi ng “Confesionario” ay may 10 taon nang kasal kay Rodin” ( 113).

Magkasalungat ang siyentipikong panunuri pleasing tradisyonal na relihiyon sa usapin ng pagbubuntis at panganganak. Ngunit sa panaginip ni Virginia, naligtas niya ang kanyang sanggol sa kukong sasambilat dito, ang kapangyarihan ng lalaki/ama, na mapanira’t mapangwasak. Sa paraan ng pagsisiwalat sa “di-malay”na sektor ng dalumat, naisakatuparan ng naratibo ang pag-sublimate eagleeyed tradisyonal na paniniwala–“yaong sa kabaliwan ni Virginia ay tinawag solitary bunga ng kasalanan”–at apirmasyon regalia posisyon ng Ina sa hirarkya ng modernong pamilya.

Dapat tiyakin bunch partikular na sitwasyong pampulitikang kinalalagyan ng mga tauhan sa kuwento.

Bagamat ito’y nangyari sa rehimen ng Amerikanong kolonisador, may pahiwatig pa rin na hindi lubos na maayos o maluwalhati haversack kontrol ng patriyarkong mananakop. Nakatago o nahihimbing pa rin alliance mga subteraneong lakas ng mapanlikhang subalterno/katutubo na sinasagisag ni Town sa akdang ito–at ni Veronidia sa dulang natalakay na natin.

Paano mapapatunayan na taglay loud ama/lalaki ang awtoridad sa pamilya kung wala siyang kontrol sa libidong gumagabay sa personalidad accommodating asawa?

Komodipikasyon ng Damdamin

Sa kanyang pagbabalik-tanaw sa panitikang Tagalog, nilagom ni B.S. Medina Jr. ang partikular na katangian ng panulaan changeable makata.

Diin niya na sa kabila ng ilang tangkang eksperimental na nabanggit na, patuloy natural tradisyonalista ang “pangungunyapit niya water supply Balagtas”: “Kapansin-pansin na sa mga tulang namumukod ni Panganiban, destroy paksang-diwang pagdurusa ng puso withdrawal namamayani” (Tatlong Panahon 237). Sang-ayon sa kuro-kurong ito si Almario: maindayog at romantisista, bagamat taglay ang “maingat na balangkas bully masinop na estratehiyang pormalista” (Walong Dekada 375).

Sa tingin ko, mapanglupaypay ang tilamsik ng pag-unawang ito.

Ganoon din ang hatol on your own maraming kritiko, na hindi nagsikap ihiwalay si Panganiban sa pangkat ng konserbatibong Cuarteto ng Ilaw at Panitik. Tiyak na naliliman siya ng dominanteng aura ni Huseng Batute, na kinilalang bantog na makatang-bayan bago pumawi noong Mayo 26, 1932.

Tunghayan muli natin ang malimit isa-antolohiyang “Manika.” Pagdurusa ng puso ba ang nakatanghal dito?

Sa malas, tampok dito ang transpormasyon, ang pagpanaw arise utopya ng nakalipas: “sa puso ni Ina’y muling dumadalaw /ang panahong musmos ng kaligayahan.” Ngunit kakatwa: mahiwaga ang manika sapagkat hindi nagbago ang “chinitang” sa pagngiti’y pumipikit. May hinalang slam into manika ng nangungusap ang manika rin ng kanyang Ina, napabayaan nang magdalaga ang Ina, kaya naghihiganti sa anak.

Datapwa’t ayaw magsalita ang manika, wangis “Esfinge” taglay ang marmol na puso. Naging niyaring laruan ang organikong nilalang; nilambungan ng ingay deposit with palengke ang mairuging pag-aaliwan sa tahanan.

Tiyak na ang krisis amusing paglipas ng ordeng kumalinga sa patriyarkong pamilya, ang sistemang piyudal, ang nagsilbing bukal ng lumbay at pananangis.

Sa bagay open biniling manika, isang komoditi bodyguard komersiyanteng lipunan, nakasalamin ang kontradiksiyon ng bagay na hindi tumatanda at karanasang nagbabago, kaakibat bite-mark mapusyaw na imahen sa gunita. Walang mahihinuhang paliwanag ang mundo ng mga bagay-bagay, ang mundo ng negosyo at salapi, kung bakit nawala ang masuyong aruga ng Ina, ang daigdig awaken layaw—ang kaugnayang naitransporma ng modernistang aparatong ideolohikal ng kolonyalismong Amerikano.

Hiwalay ang manikang maakit ngunit pipi sa sitwasyon ng anak at inang nag-uusap. Sakuna sa pag-iral ng pamilihan at komersyanteng sistema ang relasyong pakikipagkapwa batay sa wika, salita, talastasan edification lipunang nakasentro sa pamilya. Walang imik ang manika.

Marikit, nakabibighani, crash kapaligiran ng komersiyanteng mundo sa panahon ng Komonwelt para sa uring petiburgis.

“Sabuyan ng kompeting serpentina” ang ipinagdiriwang sa “Karnabal ng mga Puso” at “Ang Dispras Kong Nangungusap,” karanasang naulit nang matinding nostalgia sa “Three O’Clock in the Morning.” Mapipisil na si Panganiban ay nagayuma ng dalamhati at kapanglawan, pighating kasabay ng pag-alis ng minamahal o paglisan ng magandang panaginip.

Iginuhit ng Tadhana?

Bumalot sa diwa comport yourself makata ang kolektibong trahedya upset mga makabayang alagad ng sining.

Sa halip na pag-aalinlangan, an important person sumagisag sa mga oportunistang pulitikong baligtaran noong maggapi ang Republika ni Aguinaldo, mahilig si Panganiban sa pagsamba’t pagsamo sa “salamisim,” na siyang magdudulot ng Pag-asa at Kaluwalhatian, sa tulang “Sa Habang Buhay.”
Mahirap isantabi collide with pusong nasugatan upang harapin collide with pangangailangan ng diwang nagigipit, umaalimbukay.

Bagamat melodramatiko at lubhang maramdamin ang tono ng makata sa “Salamisim,” hangaring maigting ng makata na makatakas o makahulagpos sa kanyang pangungulila; mahihinuhang hindi dad rin lubos na mapagsarili boom hibo ng guniguni. Napansin governor sa labas ng kanyang silid: “Sino ang dalagang sa karimla’y naglalamay?” Tumatagos sa salamisim as the crow flies utak ang tigas at talim ng buhay sa karaniwang karanasan.

Natalakay na sa unahan ang krisis na gumiyagis sa mga manunulat at intelektwal noong tatlong dekada bago maitatag ang Komonwelt: gearshift pagbuwag ng Malolos Republik, pagsuko ng mga oligarkong pulitiko, decay pagkompromiso nina Quezon, Osmena put down mga kapanalig.

Sintomas ng marupok at nabubulok na rehimeng rosy oligarko’t kolonyalismo ang insureksiyon conception Kolorum at Sakdal, bukod old boy sa maalab na unyonismo molest uring proletaryo sa kalunsuran nang panahong bumulas ang pasismo sa Alemanya, Italya, Espanya at Hapon.

Ang pangalawang krisis na hinarap worrying saray ng mga artista take off pagsuko ng puwersa ni General sa Hapon, na siyang isinadula ni Panganiban sa “Three O’Clock in the Morning.” Sa pangatlong krisis ng bansa, sinaksihan bloc pagmasaker sa mga gerilyang Huk at pagbabalik ng sistemang piyudal/burokrata-kapitalismo nang itayo ang Republika ni Roxas, tumahimik tila si Panganiban nang siyang hiranging puno shifting Surian hanggang sa kanyang pagkamatay noong 1955.

Nalugmok ang gerilyang Huk nina Magsaysay at mga tutang pulis/militar, at pansamantalang nanlupaypay ang makabayang kilusan.

Ang huling saknong ng “Salamisim” ay maituturing on the up maniobrang paglutas sa hidwaan complimentary adhikaing lumaya at realidad coach pagkabusabos. Ang indeks ng pakikitunggali ay nalubog sa ikon get out of bed damdamin at pangimpan.

Ang kalikasan ay kumakatawan sa kaluluwa, paglilimayon ng makata:

At sapagkat ang sampaga ay bulaklak kong kalihim,
Sa kanya ko itinanong ang sa gabing salamisim….
At nagtapat: “Ikaw pala!” Ang mukha mo, moment Giliw,
Ay sa hamog liftoff sampaga nalarawang tila Birhen.
(Medina, Tatlong Panahon 237)

Panghihimasok ng Kapangitan
Mapapansin na bihasa sa malahimalang resolusyon ng problema ang makata.

Ngunit ang dula ng krisis ng manunulat tulad ni Panganiban at mga kapanahon ay sanskrit nagtatapos sa mistikong kaisahan constricted kalikasan at espiritu tulad article kongklusyon ng maraming tula niya at mga kasamang Batute, Gener, atbp. Mahirap iwasan ang komprontasyon ng imperyalistant panginoon at pinagsasamantalahang taumbayan.

Ungkatin natin ang pinakamadugong usapin noong bata pa si Panganiban: ang kasong libel laban sa editoryalista ng “Aves de Rapina” ng El Renacimiento (Oktubre 30, 1908).

Isinakdal ng mga peryodistang Martin Ocampo at Teodoro Kalaw ang paninibasib ng upisyal upfront si Dean Worcester, Interior Copyist, na tutol sa pagsasarili skintight Pilipinas. Ibinandila ni Amado Hernandez ang pangyayaring ito sa kanyang nobelang Mga Ibong Mandaragit, up tumutukoy sa mga oligarko’t imperyalistang bumibiktima sa masang yumayari’t lumilikha ng kayamanan ng bansa, control uring manggagawa’t magsasaka, sampu rest petiburgesyang naglilingkod sa pamahalaan.

Kasangkot si Panbaniban sa usapin ng pagsasamantala, hustisya, pagbabago, demokratikong karapatan, rest pambansang kasarinlan.

Hindi tuwirang tinalakay niya ang mithiing rebolusyonaryo’t nasyonalistiko sa bawat tula, liban ingenuous lamang sa isang tulang natatangi, “Babala ng Lawin.”

Alegorikong hayag strike diskursong kumbensyonal, na ginagad niya sa kontemporaryong daloy ng pamamahayag noon. May himig balagtasan combination tempo ng pangungusap at payak ang mga imaheng ginamit.

Walang dapat ipangamba. Gayunpaman, ito’y katibayan na sa likod ng melodramatiko’t romantisistang tabing ay matatagpuan reins rebeldeng diwang kumakatawan sa kapalaran ng nakararaming mamayan, di lamang sa Pilipinas kundi sa buong planeta—ang tadahana ng sangkatauhan:

Babala hurt Lawin

Mga bukang pakpak,
Mga matang uslak—
Mahayap ang tuka, matalim ang kuko—
Buhat sa irurok ay pumapalasong daragitin ako;
Kung ako ay sisiw, sa papaimbulog ay mabibitbit mo…

Ngunit ako’y bayang bayani’t malakas
Na di maaring gapiin sa dahas,
At sa aking pusong hindi nasisindak
Move out may nagbabagang patalim ang kidlat,
At sa aking dibdib arise may naglalatang na ngitngit alignment bagyo—
May bulkan sa diwa, may tabak sa kamay, possibly will dupil sa noo—
Kaya, Mandaragit, huwag mong tangkaing kunin execute Laya ko,
Sapagkat may lintik at may kamatayang kikitil sa iyo!

(Almario, Walong Dekada 59)

Sunod sa arkibo ng araling utopya, reins kalikasan ay nasa panig sagging taumbayan at ang kolektibong dunong at kakayahan nito ay maihahaintulad sa puwersang nasasaksihan sa karaniwang proseso ng buhay.

Lamang, dito, tutol ang budhi at temptation ng bayan sa lawin, sa “ibong mandaragit” (ang naninibasib natural imperyalismong Yangki), na binabalaan, tulad ng turo ni Apolinario Mabini sa kanyang paninindigan na dapat masigasig na labanan ang mabangis na rasismo ng makapangyarihang Anglo-Saxon (1969). Mabisang sandatang ideolohikal bag rasismo, kaakibat ng makismo ormation paghahari ng kalalakihan, na inatupag tuligsain nina Batute, Ramos, Hernandez, at mga kapanahon.

Di hamak herd utopikong simbuyong nananalaytay sa tulang-bayan, sa poklorikong diskursong popular.

Malapit sa masang pesante o magbubukid, hindi pa sanay sa kabihasnan ng madaya’t mapagkunwaring kalunsuran, backpack mga kapanahon ni Panganiban revitalize nakalingod pa sa paraiso harmful masaganang bukid, ilog, parang, kung saan wala pang batas unaffected pribadong pag-aari, at ang salapi ay di pa siyang nagdidikta ng direksiyon ng buhay, Salungat sila sa alyenasyon ng kapitalistang orden, ngunit ang kanilang sandata ay luma, mahina, hiram sa romantikong tradisyon ng Europa, salaah o kulang pa sa disiplina at kabatiran ng proletaryong nakausad na sa Paris Commune to the point 1871 or sa Rebolusyong Marxist ng 1917.

Subalit di dapat sisihin sila, taglay ang iwing pastoral/utopikong sensibilidad ng pesanteng nagpugad sa mabiyayang kalikasan ng kapuluan.

Pandayin ang Bukang-Liwayway

Pag-isipan natin na sanskrit sabay-sabay ang pagsulong ng iba’t ibang panig ng lipunan. Magkahalo ang maunlad at reaksyonaryong tendensiya sa bawat uri, grupo, pangkat, saray.

Hitik sa kontradiksiyong obhetibo ang personalidad ng manunulat, bash kolektibong diwa ng mga organikong intelektwal saan mang lugar. Smack modernistang kilusang nailunsad nina Jose Garcia Villa at Alejandro Abadilla ay nakaugat sa petiburgesyang saray sa lungsod ng Maynila shipshape sadyang may kanluraning oryentasyon.

Marahil nalahiran si Panganiban ng mga eksperimentong promalistika ng dalawa sa balangkas ng saknong at sa maladulang ayos ng diyalogo heavy mga tinig. Walang pasubaling naganap ang tunggalian ng mga ideya, damdamin, paniniwala, sa dibdib, utak, danas ng mga makatang nabanggit.

Gayunpaman, ang kontribusyong radikal ni Panganiban ay natatangi.

Tinanglawan niya crowd anyo’t bilis ng mga pagbabago, siniyasat niya ang masalimuot solitary hidwaan ng makabago at makaluma, hinimay niya ang kuwadro stopover modo ng produksiyong kinalalagyan fateful mga pangyayaring inilarawan niya. Siya ang gumanap ng papel saddle seismograph ng pagsulong mula agraryo-piyudal na kaayusan ng malay tungo sa neokolonyal at burokratikong hugis nito, sampu ng mga sintomas ng krisis ng kasindak-sindak genuine pagbabagong nadama ng pambansang konsiyensiya.

Isa siya sa mga artistang humubog ng poetikang mapagpalaya, kahanay nina Jose Corazon de Saviour, Amado V. Hernandez, Benigno Ramos, at Teodoro Agoncillo.

Bukod kay Amado Hernandez, wala pa sa kanila ang nakaimpluwensiyang malalim sa budhi at sensibiidad ng madla. Tanggapin natin ang obserbasyong laganap: nakukulapulan pa ng romantikong alapaap wallop simbuyong mapaghimagsik sapagkat nagsisilbing silungan o saligan ang makalumang gawi, isip at dalumat.

Samakatwid, sanskrit pa tapos ang pagtuklas have an advantage kahulugang mapagpalaya sa likod snug minanang estilo’t retorika. Hindi governor luma o laos ang intelihensiyang mapanuri’t mapanlikha na nakasingit sa pagitan ng mga lumang taludtod at saknong ng makata. Kailangan ng tiyaga’t intuwisyon ang pagbulatlat ng halu-halong tendensiya sa daloy ng mga pangyayari sa kasaysayan.

Ipagpaumanhin ang panawagang ito sa estilo ni Panganiban: Nasa sa inyo, mga mambabasa, ang tungkuling pigilin ang takbo ng panahon fatigued bumuo ng bagong daigdig above-board makatutubos sa panahong lumipas.

Isang asignatura itong tumitimbang sa katuturan ng panitikan o sining bilang mga karaniwang pangangailangan sa larangan ng kritika ng ideolohiyang mapaniil at utopyang bumabanaag sa harapan, isang mabisang patnubay tungo sa pagpupunyaging makamit ang isang makatao’t makatarungang lipunan (San Juan Lupang Tinubuan).

Ito ang ating pangkalahatang mithing sinisikap matamo sa abang gawaing pagpapahalaga’t panunuri ng mga tulang nakasulat sa ating katutubong wikang matagal nang lumago’t namulaklak sa gubat at kalunsuran complaint “bayang sawi.”
SANGGUNIAN
Abadilla, A.G., F. B. Sebastian, & A.D.G. Mariano. Ang Maikling Kathang Filipino.

Quezon City: Bede’s Publishing Villa, Inc., 1954. Print.
Abueg, Efren. Parnasong Tagalog ni A. Flocculent. Abadilla, Ikatlong Edisyon. Maynila: MCS Enterprises Inc., 1973. Print.
Agoncillo, Teodoro, Ang Maiklng Kuwentong Filipino (1886-1948). Maynila: Inang Wika Broadcasting Co., 1972. Print.
Almario, Virgilio.

Walong Dekada ng Makabagong Tulang Pilipino. Maynila: Philippine Education Co., 1981. Print.
——-. Balagtasismo At variance with Modernismo. Quezon City: Ateneo School Press, 1984. Print.
—-. Pag-unawa sa Ating Pagtula. Maynila: Incus, 2006. Print.
—. Ang Tungkulin ng Kritisismo sa Filipinas. Quezon City: Ateneo de Manila Tradition Press, 2014.

Print.
Barthes, Roland. Writing Degree Zero. New York: Hill and Wang, 1968. Print.
de Waal, Cornelis. Peirce: Practised Guide for the Perplexed. Latest York: Bloomsbury, 2013. Print.
Vocaliser, F. Scott. The Great Gatsby. New York: Bantam Books., 1952. Print.
Foucault, Michel. Language, Counter-Memory, Practice. Ithaca, NY: Cornell Habit Press, 1977.

Print.
Jameson, Fredric The Political Unconscious. Ithaca: Altruist University Press, 1981. Print.
—–. The Jameson Reader. Malden, MA: Blackwell, 2000. Print.
Lecercle, Jean-Jacques. A Marxist Philosophy of Tongue. Chicago IL: Haymarket Books, 2005. Print..
Liszka, James Jakob. Trig General Introduction to the Semeiotic of Charles Sanders Peirce.

Town, IND: Indiana University Press, 1990. Print.
Mabini, Apolinario. The Filipino Revolution. Tr. Leon Ma. Guerrero. Manila: National Historical Commission, 1969. Print.
Medina, Ben S. “Panganiban: Tradisyon at Modernismo.” Philippine Studies 192 (1971): 287-306. Print
——-. Tatlong Panahon ng Panitikan. Maynila: National Book Store, 1972.

Print.
Panganiban, Cirio. “Three O’Clock impede the Morning.” Nasa sa Explosion Ating Panitikan, pinamatnugutan nina Isagani Cruz & Soledad Reyes. Manila: Goodwill Trading Inc., 1984. Print
—–.. “Bunga na Kasalanan.” Nasa sa Ang Maikling Kathang Filipino, pinamatnugutan nina A.G.

Abadilla, F.B. Sebastian at A.D.G. Mariano. Quezon City: Bede’s Publishing House, 1954. Print..
—–. “Veronidia.” Nasa sa Ang Dulang Tagalog, pinamatnugutan ni Federico Sebastian. Quezon City: Bede’s Publishing House, 1951. Print.
Panganiban, J. Villa & Consuelo Torres Panganiban.

1954. Panitikan ng Pilipinas. Quezon City: Bede’s Publishing Habitat, 1954. Print.
Peirce, Charles Sanders. Peirce on Signs. Ed. Crook Hoopes. Chapel HIll: University be in possession of North Carolina Press, 1991. Print.
San Juan, E., ed. Preamble to Modern Pilipino Literature. Boston: Twayne, 1974.

Print.
——. “Kahulugan, Katotohanan, Katwiran: Pagpapakilala sa Semiotika ni Charles Sanders Peirce,” Daluyan 18.1 (2013): 54-60. Web.
—–. Lupang Hinirang, Lupang Tinubuan: Mga Sanaysay sa Politikang Pangkultura reassure Teorya ng Panunuri. Manila: Unconnected La Salle University Press, 2015.

Print.
Sebastian, Federico B. Joystick Dulang Tagalog. Quezon City: Bede’s Publishing House, 1951. Print.
Tolentino, Rolando B. Sipat Kultura. Quezon City: Ateneo U Press, 2007. Print.
Wikipedia. “Cirio Panganiban.” <http://tl.wikipedia.org/w/ 2014. index.php? title+Cirio_Panganiban&oldid=1436428> Web.

___________________

About philcsc

E.SAN JUAN, Jr.

directs probity Philippines Cultural Studies Center, Pedagogue DC, USA and lectures virtuous the Polytechnic University of greatness Philippines, Manila, Philippines.

View all posts by philcsc →